Na mijn bezoek aan een expositie van oude meesters in het Zwinger museum in Dresden sta ik weer op de binnenplaats en zoek een wc. Ik ga een gebouw daar binnen en zie bij een deur een vrouw die de toegangskaartjes controleert. Ik zie om mij heen geen wc aanwijzingen dus vraag het haar in mijn beste Duits: ‘Wo gibts ein wc bitte? Zij antwoordt daarop met ‘Ticket bitte!’ Nee, ik wil helemaal niet naar binnen. Ik zoek een wc. Zij zegt daarop in het Duits: eerst het ticket, daarna de wc. Ik snap er niets van. Zo’n moeilijke vraag is het toch niet. Waarschijnlijk denkt zij dat ook, maar ergens mist er iets in onze communicatie. ‘Aber ich suche nur ein wc!’, zeg ik. Ja, zegt zij in het Duits, die is binnen en als ik je kaartje zie kan je er heen. He, he, dat kon toch wel wat eenvoudiger. Er was geen taalbarriere maar een begripsbarriere. Zij ging uit van wat zij wist maar vergat mij dit te zeggen. Ik had hoge nood dus wilde een snel antwoord. Hoe makkelijk kan een misverstand ontstaan? Goede communicatie vraagt om geduld en begrip voor elkaars werkelijkheid!

Govert van Ginkel

Dit artikel is geschreven door Govert van Ginkel. Govert is gespecialiseerd in Verbindend Communiceren en is binnen dit vakgebied actief als trainer, spreker, coach en mediator. Meer informatie over Govert vind je hier. Het actuele trainingsaanbod is hier te vinden.